Amen. Idę tą samą drogą, co najphil, żeby lekko sparafrazować klasyczne już słowa Drugi odcinek znakomity, miejscami wyborny, 53 minuty stałego zainteresowania, skupienia na fabule i grze aktorskiej Schreiber jest doskonały, niesamowicie się cieszę, że dostał w końcu coś do zagrania na miarę swoich możliwości, Voight, co ostatnio zapewniają głównie seriale - patrz Jessica Lange w "American Horror Story" - przeżywa swoją drugą młodość aktorską; jego "porady" dla wnuka to mistrzostwo świata, a i cała postać jest kapitalna, do tego drugi plan kolorowy i pełnokrwisty - ten pracownik Donovana, chyba Rosjanin, sądząc po akcencie - perełka tego odcinka! Klimaty rodzinne genialne, zaszłości dające podstawę pod dalsze mocne wątki, praca głównego bohatera - wbrew temu, co pisał asd - to nie żadne plotkarstwo, tylko całkiem sensowne, nawet bardzo ludzkie dramaty, choć i czarnego humoru nie brakuje Świetny serial, naprawdę POLECAM!
Amen. Idę tą samą drogą, co najphil, żeby lekko sparafrazować klasyczne już słowa ;) Drugi odcinek znakomity, miejscami wyborny, 53 minuty stałego zainteresowania, skupienia na fabule i grze aktorskiej :) Schreiber jest doskonały, niesamowicie się cieszę, że dostał w końcu coś do zagrania na miarę swoich możliwości, Voight, co ostatnio zapewniają głównie seriale - patrz Jessica Lange w "American Horror Story" - przeżywa swoją drugą młodość aktorską; jego "porady" dla wnuka to mistrzostwo świata, a i cała postać jest kapitalna, do tego drugi plan kolorowy i pełnokrwisty - ten pracownik Donovana, chyba Rosjanin, sądząc po akcencie - perełka tego odcinka! :) Klimaty rodzinne genialne, zaszłości dające podstawę pod dalsze mocne wątki, praca głównego bohatera - wbrew temu, co pisał asd - to nie żadne plotkarstwo, tylko całkiem sensowne, nawet bardzo ludzkie dramaty, choć i czarnego humoru nie brakuje :) Świetny serial, naprawdę POLECAM! :)
Piękna wiadomość! To bardzo zasłużony drugi sezon, bo nie sądzę, żeby po dwóch świetnych odcinkach serial raptem poleciał w dół w kwestii swojej świetności
Piękna wiadomość! :) To bardzo zasłużony drugi sezon, bo nie sądzę, żeby po dwóch świetnych odcinkach serial raptem poleciał w dół w kwestii swojej świetności :)
Dwa najnowsze odcinki potwierdzają to, co mówiliśmy wcześniej - to serial o rodzinie głównego bohatera, a jego zajęcie jest tylko pewnym tłem, choć bardzo istotnym, bo mocno przenika do życia prywatnego głównej postaci (np. świetne sceny w prywatnej szkole). Natomiast to, co dzieje się w familii jest znakomite, a John Voight urasta do rangi równorzędnego, pierwszoplanowego bohatera - a do tego jego udziałem jest świetny wątek specyficznego policjanta (bardzo mocne konsekwencje będzie to miało najwyraźniej) No i zastanawiający pobyt w pewnym lokalu... Aktorsko to jest serial wybitny, przecież nawet drobny z pozoru motyw randki jednego z braci Donovan jest kapitalnie zagrany! W tej chwili to jeden z najlepszych seriali, jakie "lecą", trzeba przynajmniej spróbować
Dwa najnowsze odcinki potwierdzają to, co mówiliśmy wcześniej - to serial o rodzinie głównego bohatera, a jego zajęcie jest tylko pewnym tłem, choć bardzo istotnym, bo mocno przenika do życia prywatnego głównej postaci (np. świetne sceny w prywatnej szkole). Natomiast to, co dzieje się w familii jest znakomite, a John Voight urasta do rangi równorzędnego, pierwszoplanowego bohatera - a do tego jego udziałem jest świetny wątek specyficznego policjanta (bardzo mocne konsekwencje będzie to miało najwyraźniej) :) No i zastanawiający pobyt w pewnym lokalu... ;) Aktorsko to jest serial wybitny, przecież nawet drobny z pozoru motyw randki jednego z braci Donovan jest kapitalnie zagrany! W tej chwili to jeden z najlepszych seriali, jakie "lecą", trzeba przynajmniej spróbować :)
Szósty odcinek potwierdza pewną tezę. Otóż seriale oddaliły się na tak wiele długości od kina amerykańskiego głównego nurtu, że to już chyba przepaść nie do pokonania. Sceny, które rozgrywają się po "pożarze" - to już kino albo ichnie niezależne, albo tzw. europejskie. Chodzi mi o to, że splot emocji, zdarzeń jest tak duży, że prostota kina mainstreamowego (przecież też dostarczającego niekiedy kapitalnej rozrywki) wydaje się być lekko absurdalna.
Totalny koszmar Bunchyego, z którym nie może sobie poradzić, Terry, który próbuje jakoś to wszystko ogarnąć, a sam ma na głowie chorobę i dziwny układ z "narzeczoną", Ray, który nienawidzi ojca, a jednocześnie - patrz rozmowa z Ezrą w ostatnich scenach - nie może pozwolić sobie na ostateczność, dzieci, które zaczynają bać się ojca - jeśli ktoś nadal uważa, że to serial o gwiazdach (kubeczek nasienia...), to naprawdę nie rozumie, o czym jest to dzieło - chyba tak trzeba to nazwać, bo jak inaczej...
A do tego mamy groteskowe, kapitalne, cudowne zwidy naćpanego agenta - małpka jest gwiazdą wieczoru
Świetny serial, znakomity, przecież każdy z tych aktorów, gdyby to był film - tzw. Oscary (bo już dawno nie bardzo idzie ta nagroda w zgodzie z rzeczywistością) miałby w kieszeni
Szósty odcinek potwierdza pewną tezę. Otóż seriale oddaliły się na tak wiele długości od kina amerykańskiego głównego nurtu, że to już chyba przepaść nie do pokonania. Sceny, które rozgrywają się po "pożarze" - to już kino albo ichnie niezależne, albo tzw. europejskie. Chodzi mi o to, że splot emocji, zdarzeń jest tak duży, że prostota kina mainstreamowego (przecież też dostarczającego niekiedy kapitalnej rozrywki) wydaje się być lekko absurdalna.
Totalny koszmar Bunchyego, z którym nie może sobie poradzić, Terry, który próbuje jakoś to wszystko ogarnąć, a sam ma na głowie chorobę i dziwny układ z "narzeczoną", Ray, który nienawidzi ojca, a jednocześnie - patrz rozmowa z Ezrą w ostatnich scenach - nie może pozwolić sobie na ostateczność, dzieci, które zaczynają bać się ojca - jeśli ktoś nadal uważa, że to serial o gwiazdach (kubeczek nasienia...), to naprawdę nie rozumie, o czym jest to dzieło - chyba tak trzeba to nazwać, bo jak inaczej...
A do tego mamy groteskowe, kapitalne, cudowne zwidy naćpanego agenta - małpka jest gwiazdą wieczoru :)
Świetny serial, znakomity, przecież każdy z tych aktorów, gdyby to był film - tzw. Oscary (bo już dawno nie bardzo idzie ta nagroda w zgodzie z rzeczywistością) miałby w kieszeni :)
Kolejny bardzo doby odcinek, z ciekawą wyprawą Raya i prośbą, która była finałem tej podróży... Zastanawiam się cały czas, dlaczego potrzebował to tak skomplikować, w zasadzie można by było to chyba prościej rozwiązać, skoro już zdecydował się na coś takiego. Voight tradycyjnie kradnie "szoł", faktycznie jest "pociągiem, nie do zatrzymania" Obecnie wszystko skupia się na kwestiach osobistych, praca Raya jest gdzieś w tle, więc jeśli komuś to przeszkadzało, to tak tylko informuję, że gwiazd i gwiazdeczek jest mało, a jeśli już są, to w bardzo dużym związku z głównym, kryminalno-familijnym wątkiem
Kolejny bardzo doby odcinek, z ciekawą wyprawą Raya i prośbą, która była finałem tej podróży... Zastanawiam się cały czas, dlaczego potrzebował to tak skomplikować, w zasadzie można by było to chyba prościej rozwiązać, skoro już zdecydował się na coś takiego. Voight tradycyjnie kradnie "szoł", faktycznie jest "pociągiem, nie do zatrzymania" :) Obecnie wszystko skupia się na kwestiach osobistych, praca Raya jest gdzieś w tle, więc jeśli komuś to przeszkadzało, to tak tylko informuję, że gwiazd i gwiazdeczek jest mało, a jeśli już są, to w bardzo dużym związku z głównym, kryminalno-familijnym wątkiem :)
Ósmy odcinek jest znakomity. Cały serial jest taki, ale ten odcinek spodobał mi się wyjątkowo. "Rozmowa" z polecenia Rosjanina, ustawienie damskiego boksera, spowiedź, pistolet w roli akcesorium erotycznego, sceny ze wspominaniem siostry, w zasadzie każdy moment - znakomite, bardzo mocno angażujące emocje. Cholernie dobry serial!
Ósmy odcinek jest znakomity. Cały serial jest taki, ale ten odcinek spodobał mi się wyjątkowo. "Rozmowa" z polecenia Rosjanina, ustawienie damskiego boksera, spowiedź, pistolet w roli akcesorium erotycznego, sceny ze wspominaniem siostry, w zasadzie każdy moment - znakomite, bardzo mocno angażujące emocje. Cholernie dobry serial! :)
Naprawdę uważam, że to jedna z najlepszych produkcji ostatnich lat. Najnowszy odcinek znakomity, od początku czujemy, że na końcu będzie jakieś mocne uderzenie i faktycznie jest. W zasadzie to można się było tego spodziewać, ale nie zmniejsza to siły wydarzenia, które będzie musiało bardzo mocno wpłynąć na dalsze losy postaci. I po raz kolejny potwierdza się teza, że to dramat rodzinny pełną gębą, tylko uzupełniony wątkami z gwiazdami, zresztą też bardzo ciekawe zrealizowanymi, jak choćby sytuacja z tą galą nagród, na którą chciał iść syn Raya. To w ogóle niesamowite jest, jak bardzo przenikają się te światy, rodzinny, zbrodniczny, obok siebie stoją zwykłe sprawy i drastyczne momenty, jak choćby podróż tego poszukiwanego zbiega, który pod maską sympatii ukrywa przerażające oblicze. Świetne kino!
Naprawdę uważam, że to jedna z najlepszych produkcji ostatnich lat. Najnowszy odcinek znakomity, od początku czujemy, że na końcu będzie jakieś mocne uderzenie i faktycznie jest. W zasadzie to można się było tego spodziewać, ale nie zmniejsza to siły wydarzenia, które będzie musiało bardzo mocno wpłynąć na dalsze losy postaci. I po raz kolejny potwierdza się teza, że to dramat rodzinny pełną gębą, tylko uzupełniony wątkami z gwiazdami, zresztą też bardzo ciekawe zrealizowanymi, jak choćby sytuacja z tą galą nagród, na którą chciał iść syn Raya. To w ogóle niesamowite jest, jak bardzo przenikają się te światy, rodzinny, zbrodniczny, obok siebie stoją zwykłe sprawy i drastyczne momenty, jak choćby podróż tego poszukiwanego zbiega, który pod maską sympatii ukrywa przerażające oblicze. Świetne kino! :)
Za tydzień finał. Jestem przekonany, że Ci, co zrezygnowali na samym początku z oglądania, popełnili błąd tej skali, co ja kiedyś, gdy przerwałem oglądanie "Breaking Bad" (tak, mam świadomość proporcji, ten drugi kończy się już i w zasadzie wszystkie opinie potwierdzają, że mamy do czynienia z dziełem skończonym i wybitnym, w przypadku "Raya..." to dopiero pierwszy sezon, więc może później tak dobry nie być, tego nie wiadomo).
To jest (w tej chwili) serial wspaniały. Dwa ostatnie odcinki to mrok, ten wewnętrzny, napięcie, nie ma już gwiazdek i gwiazdeczek (zresztą one nigdy nie były ważne), są ludzie ogromnie nieszczęśliwi, są rozmowy, których nikt nie chce się podjąć, są decyzje, które - mimo że miały bronić - to uderzają w tych, co je podjęli, wreszcie jest rodzina - połamana, dziwna, ale trzymająca się razem - zwłaszcza bracia.
Sceny z księdzem - to majstersztyk emocji, rozgoryczenia, złudnych oczekiwań i jednego zaskoczenia - skrzywdzonych zostało więcej osób... Wszystko rozgrywa się w czterech ścianach sali treningowej, a ma się wrażenie, jakby to było coś o wiele więcej, jakaś mroczna psychodrama rozpisana na wspaniałych aktorów. Gdy żona Raya odwróciła się i wyszła, miałem autentyczne ciarki. Prosta, a jakże mocna, scena. A takich jest więcej. W zasadzie ostatni epizod jest z nich utkany.
A John Voight? Obecnie tylko seriale mogą dać taką drugą młodość aktorom, którzy już byli gdzieś w poczekalni, prawie schowani w szafie - a tu błyszczą, skupiają na sobie uwagę, uwodzą charyzmą, skomplikowaniem.
Wielkie, wielkie kino!
Nie można oglądać wszystkiego, bo życia by nie starczyło. Ale "Raya Donovana" trzeba. Pocieszające jest to, że to tylko parę odcinków do nadrobienia. Ja mam cztery sezony "Breaking Bad", ale już się za to zabieram
Za tydzień finał. Jestem przekonany, że Ci, co zrezygnowali na samym początku z oglądania, popełnili błąd tej skali, co ja kiedyś, gdy przerwałem oglądanie "Breaking Bad" (tak, mam świadomość proporcji, ten drugi kończy się już i w zasadzie wszystkie opinie potwierdzają, że mamy do czynienia z dziełem skończonym i wybitnym, w przypadku "Raya..." to dopiero pierwszy sezon, więc może później tak dobry nie być, tego nie wiadomo).
To jest (w tej chwili) serial wspaniały. Dwa ostatnie odcinki to mrok, ten wewnętrzny, napięcie, nie ma już gwiazdek i gwiazdeczek (zresztą one nigdy nie były ważne), są ludzie ogromnie nieszczęśliwi, są rozmowy, których nikt nie chce się podjąć, są decyzje, które - mimo że miały bronić - to uderzają w tych, co je podjęli, wreszcie jest rodzina - połamana, dziwna, ale trzymająca się razem - zwłaszcza bracia.
Sceny z księdzem - to majstersztyk emocji, rozgoryczenia, złudnych oczekiwań i jednego zaskoczenia - skrzywdzonych zostało więcej osób... Wszystko rozgrywa się w czterech ścianach sali treningowej, a ma się wrażenie, jakby to było coś o wiele więcej, jakaś mroczna psychodrama rozpisana na wspaniałych aktorów. Gdy żona Raya odwróciła się i wyszła, miałem autentyczne ciarki. Prosta, a jakże mocna, scena. A takich jest więcej. W zasadzie ostatni epizod jest z nich utkany.
A John Voight? Obecnie tylko seriale mogą dać taką drugą młodość aktorom, którzy już byli gdzieś w poczekalni, prawie schowani w szafie - a tu błyszczą, skupiają na sobie uwagę, uwodzą charyzmą, skomplikowaniem.
Wielkie, wielkie kino!
Nie można oglądać wszystkiego, bo życia by nie starczyło. Ale "Raya Donovana" trzeba. Pocieszające jest to, że to tylko parę odcinków do nadrobienia. Ja mam cztery sezony "Breaking Bad", ale już się za to zabieram :)
""Wielkie, wielkie kino!" i tekst o BB przeczytałam. (No, nareszcie się za to weźmiesz!)
Donovana zobaczę, tak jak planowałam, cały sezon. Tym chętniej, że piszesz o jego wysokim poziomie w całej serii.
Widziałam tylko pilota i cieszę się, że później też jest dobrze.
""Wielkie, wielkie kino!" i tekst o BB przeczytałam. (No, nareszcie się za to weźmiesz!) :)
Donovana zobaczę, tak jak planowałam, cały sezon. Tym chętniej, że piszesz o jego wysokim poziomie w całej serii. Widziałam tylko pilota i cieszę się, że później też jest dobrze. :)
Po pierwszym odcinku Raya również byłem zaintrygowany, ciekawa konstrukcja i to pytanie bag or bat . póki co nie ma w asd innych odcinków . Mam nadzieję, że cały sezon pojawi się i wtedy nadrobię
Po pierwszym odcinku Raya również byłem zaintrygowany, ciekawa konstrukcja i to pytanie bag or bat . póki co nie ma w asd innych odcinków . Mam nadzieję, że cały sezon pojawi się i wtedy nadrobię :)
(Tylko) bardzo dobry finał znakomitego sezonu. Co ciekawe, w zasadzie kończy się tak, że równie dobrze mogłaby to być zamknięta historia, co w sumie nie wiem, czy jest dobrze, czy źle, skoro drugi sezon jest zapowiedziany.
Aczkolwiek chwali się, że nie przeciągnięto wątku na kolejny sezon, a ostatnia scena, zamiast cliffhangera, funduje znakomitą artystycznie "kompozycję" rodzinną.
Przyznam, że po dwóch poprzedzających odcinkach oczekiwałem czegoś trochę mocniejszego w finale, jakiegoś większego uwikłania głównego bohatera w mroczną rzeczywistość, aczkolwiek jego pierwsza poważna rozmowa z ojcem jest tak czy siak momentem znakomitym, który świetnie ilustruje, skąd ta nienawiść.
Możliwe, że właśnie tak miało się to skończyć - nie jakimś wybuchem, tylko tak właśnie sinusoidalnie, że największe emocje, gonitwy wrażeń są w środku, a początek i koniec to tylko odpowiednio: wprowadzenie postaci na scenę i pozwolenie na to, żeby choć na chwilę odpoczęły.
Bo Micky przecież cały czas jest - a jak wiadomo - "kłopoty to jego specjalność"
(Tylko) bardzo dobry finał znakomitego sezonu. Co ciekawe, w zasadzie kończy się tak, że równie dobrze mogłaby to być zamknięta historia, co w sumie nie wiem, czy jest dobrze, czy źle, skoro drugi sezon jest zapowiedziany.
Aczkolwiek chwali się, że nie przeciągnięto wątku na kolejny sezon, a ostatnia scena, zamiast cliffhangera, funduje znakomitą artystycznie "kompozycję" rodzinną.
Przyznam, że po dwóch poprzedzających odcinkach oczekiwałem czegoś trochę mocniejszego w finale, jakiegoś większego uwikłania głównego bohatera w mroczną rzeczywistość, aczkolwiek jego pierwsza poważna rozmowa z ojcem jest tak czy siak momentem znakomitym, który świetnie ilustruje, skąd ta nienawiść.
Możliwe, że właśnie tak miało się to skończyć - nie jakimś wybuchem, tylko tak właśnie sinusoidalnie, że największe emocje, gonitwy wrażeń są w środku, a początek i koniec to tylko odpowiednio: wprowadzenie postaci na scenę i pozwolenie na to, żeby choć na chwilę odpoczęły.
Bo Micky przecież cały czas jest - a jak wiadomo - "kłopoty to jego specjalność" :)
Dla mnie serial Ray Donovan (www.raydonovan.com.pl) to serial nie hitowy, aczkolwiek stojący na bardzo wysokim poziomie. Podobny (jeśli chodzi o postać głównego bohatera, który jest bezkompromisowy, odważny, twardy) do postaci Lucasa Hooda z serialu Banshee, nie wiem czy ktoś jeszcze ma takie spostrzeżenia. Ale dalej, serial mi się podoba, wątki poboczne jak i wątek główny dają radę, da się to oglądać w miarę z zainteresowaniem. W czerwcu 2014 sezon z numerem 2, zobaczymy co tam wymyślą.
Dla mnie serial Ray Donovan (www.raydonovan.com.pl) to serial nie hitowy, aczkolwiek stojący na bardzo wysokim poziomie. Podobny (jeśli chodzi o postać głównego bohatera, który jest bezkompromisowy, odważny, twardy) do postaci Lucasa Hooda z serialu Banshee, nie wiem czy ktoś jeszcze ma takie spostrzeżenia. Ale dalej, serial mi się podoba, wątki poboczne jak i wątek główny dają radę, da się to oglądać w miarę z zainteresowaniem. W czerwcu 2014 sezon z numerem 2, zobaczymy co tam wymyślą.
Hank Azaria oraz Sherilyn Fenn dolaczaja do obsady 2 sezonu Raya Donovana.
Azaria pojawi sie w roli Jamesa Cochrana, szefa wydzialu FBI, a Fenn zagra jego zaniedbywana zone Holly.
Hank Azaria oraz Sherilyn Fenn dolaczaja do obsady 2 sezonu Raya Donovana. Azaria pojawi sie w roli Jamesa Cochrana, szefa wydzialu FBI, a Fenn zagra jego zaniedbywana zone Holly.
Wendell Pierce, znany z takich seriali, jak "The Wire", "Treme" i ostatnio "The Michael J. Fox Show"
dołączy do obsady drugiego sezonu serialu stacji Showtime - "Ray Donovan".
Dobry aktor, trochę niedoceniany, ale mam nadzieję, że takim serialu, jak "Ray Donovan" będzie miał okazję zagrać niezłą rolę.
Wendell Pierce, znany z takich seriali, jak "The Wire", "Treme" i ostatnio "The Michael J. Fox Show" dołączy do obsady drugiego sezonu serialu stacji Showtime - "Ray Donovan". Dobry aktor, trochę niedoceniany, ale mam nadzieję, że takim serialu, jak "Ray Donovan" będzie miał okazję zagrać niezłą rolę. [img]https://baza.seriale-asd.eu/upload_files/WendellPierceJan07.jpg[/img]
Drugi odcinek znakomity, miejscami wyborny, 53 minuty stałego zainteresowania, skupienia na fabule i grze aktorskiej 
Schreiber jest doskonały, niesamowicie się cieszę, że dostał w końcu coś do zagrania na miarę swoich możliwości, Voight, co ostatnio zapewniają głównie seriale - patrz Jessica Lange w "American Horror Story" - przeżywa swoją drugą młodość aktorską; jego "porady" dla wnuka to mistrzostwo świata, a i cała postać jest kapitalna, do tego drugi plan kolorowy i pełnokrwisty - ten pracownik Donovana, chyba Rosjanin, sądząc po akcencie - perełka tego odcinka! 
